φυσόκλειστος

ο, Ν

ζωολ. τελεόστεος ιχθύς τού οποίου η νηκτική κύστη έχει χάσει κάθε επικοινωνία με τον οισοφάγο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. physoclistous].